کتاب سپری برای پسران (چاپی و pdf)
مهارت‌های خود مراقبتی اجتماعی ویژه پسران
معرفی کتاب سپری برای پسران
کتاب سپری برای پسران اثر مسعود نورعلیزاده‌میانجی، احمد خدایی و علیرضا کرمی؛ بر سطح دانشجو (از مجموعه کتاب‌های ۱۸+) به مهارت‌های خود مراقبتی اجتماعی ویژه پسران می پردازد.
دوران نوجوانی و جوانی یکی از حساس‌ترین مراحل زندگی در رشد و تکامل جسمی و روانی و قدم نهادن به عرصه جدید اجتماعی است. در جدال کسب استقلال و نداشتن وابستگی از یک‌سو و کسب تجربه و هیجان‌خواهی از سوی دیگر که از ویژگی‌های این سنین است و با توجه به تغییرات فزاینده‌ی تکنولوژیک و یچیدگی‌های روزافزون و گسترش روابط اجتماعی در عصر کنونی، برخی از نوجوانان و جوانان ممکن است رفتار‌های پر خطری را تجربه کنند. این گونه رفتارها متاسفانه می‌تواند عواقب ناگواری را در برداشته، از نظر روانی و اجتماعی سبب وارد شدن آسیب‌های جبران ناپذیری به آن‌ها شود.
این امر فراگیری یک‌سری (مهارت‌های خودمراقبتی) به ویژه برای نسل جوان به منظور افزایش آگاهی، ایجاد آمادگی و رویارویی صحیح با مسائل محیطی ناآشنا، مقابله با موقعیت‌های دشوار و مخاطره‌آمیز، محافظت خود از افتادن در دام‌های تحمیل‌شده شرایط اجتماعی امروز و مسائل نوظهور آن و به طور کلی، کاهش آسیب‌های روانی-اجتماعی در کمین آنان را ضروری می‌نماید.
در کتاب سپری برای پسران با قلمی روان و جذاب کوشیده شده است به موضوع بعضی از مهم‌ترین آسیب‌های روانی_اجتماعی پیش روی پسران بپردازد و ذهن مخاطب جوان را بهتر و بیشتر با آن آشنا سازد.
گزیده کتاب سپری برای پسران
ب) ترجمه ناقص
پارتی، ترجمه مهمانی است؛ اما آنچه رخ می‌دهد، یک ترجمه خشک‌وخالی نیست؛ بلکه عملاً این ترجمه با جزئیات و سبک غربی به ما منتقل می‌شود. چه اشکالی دارد که پارتی یا مهمانی را از یک فرهنگ دیگر بگیریم؟ اشکال اینجاست که سبب برهم‌زدن هنجار جامعه است.
برهم‌زدن هنجار در هیچ کجای دنیا مورد پذیرش و قبول افراد نیست. اصلاً می‌دانید همان کشورهایی که پارتی را از آن‌ها قرض گرفته‌ایم؛ به شدت و قاطعیت با ناهنجاری‌های درون جامعه خود برخورد می‌کنند؛ البته ما در تعیین هنجار با آن‌ها تفاوت داریم؛ اما در پایبندی به هنجارها همه با هم مشترکیم.
بله، نیاز به شادی و نشاط در نهاد هر انسانی وجود دارد و بدون نشاط نه دنیای خوبی داریم، نه آخرت خوبی، نه تعالی در انسان‌ها و نه تکاملی در جامعه؛ اما شادی و نشاطی که طبق ضابطه و هنجار انسانی، دینی و اجتماعی باشد؛ نه هیجان خواهی‌هایی که بر فرد و جامعه آسیب می‌رسانند. به عبارت دیگر، شادی‌هایی داشته باشیم که بر خلاف هدف‌های خلقت و قوانین اجتماعی نباشد و بر اخلاق و رفتار ما اثر منفی نگذارد و بر دیگران آسیب نرساند.
