کتاب دی ام تی، مولکول روح

معرفی کتاب دی ام تی، مولکول روح

منشأ دی‌ام‌تی غده اسرارآمیز پینه‌ال است. ارگانی کوچک که در مرکز مغز ما جا گرفته است. علم پزشکی مدرن درباره نقش این غده کوچک در بدن انسان بسیار کم می‌داند، اما تاریخ متافیزیکی بسیار غنی‌ای دارد. برای مثال دکارت فیلسوف فرانسوی بر این باور بود که غده پینه‌آل محل وجود روح است، هم در سنت غرب و هم در شرق مرکز تجربیات عرفانی و اسرارآمیز انسان را در محدوده‌ی این غده می‌دانند. کتاب دی ام تی، مولکول روح اثر ریک استراسمن، تحقیقات اثرات اِن اِن دی متیل تریپتامین یا همان دی‌ام‌تی یک فعال‌‎کننده کوتاه‌مدت، اما بسیار قدرتمند و شدید روانگردان را مورد بررسی قرار می‌دهد. پروژه دی‌ام‌تی بر لبه‌ی مرز مطالعه علم مغز پایه‌گذاری شده بود؛ مخصوصاً آنکه با تأثیرات سروتونین بر روان و ‌ذهن نیز سروکار داشت. دی‌ام‌تی مولکول روح، نگاهی دوباره به کلیت دانسته‌های ما درباره‌ی داروهای روانگردان و به‌خصوص خود دی‌ام‌تی می‌کند و سپس رد تحقیقات دی‌ام‌تی را از برچسب‌زنی‌های گذشته درباره‌ی آن از هزارتوی کمیسیون‌ها کمیته‌های بررسی تا رسیدن عملکرد حقیقی آن دنبال می‌کند.

گزیده کتاب دی ام تی، مولکول روح

فصل 7: داوطلب بودن
در اواخر ۱۹۹۰ من اجازه مطالعات دی ام تی را گرفتم و به سرعت با فیلیپ و نیلز به عنوان موش آزمایشگاهیم بهترین دوزهای دی ام تی و روش اعمال دارو را تعیین کردیم. حالا زمان آن رسیده بود که شروع به گرفتن داوطلبان کنیم. در حالی‌که بین دوستان قدیمی‌ام داوطلبان بسیاری پیدا کردم، اما نیاز داشتم تا سوژه‌های تحقیقات در دایره‌ای فراتر از آشناهایم باشد. با تبلیغات در این خصوص مخالف بودم. یک همچین بیانیه‌ای می‌تواند باعث سرا زیر شدن سیلی از تماس‌ها بشود و من زمان این را نداشتم با هر کسی که کمی کنجکاو است، درباره‌ی مطالعات گفتگو کنم. همچنین یک بیانه‌ی عمومی برای سوژه مطالعاتی امکان دارد سر از رسانه‌ها دربیاورد و توجهات غیرضروری را به سمت ما معطوف کند. در خصوص گرفتن داوطلب از دانشجوهای دانشگاه نیومکزیکو، مشکلی را که تیم دکتر لیری و همکارانش در دانشگاه هارواد با آن در خصوص مشارکت دانشجویان فارغ‌التحصیل نشده در برنامه‌‌ی مطالعاتی‌شان روبه‌رو شده بودند، به یاد آوردم. اگر می‌خواستم برای گرفتن داوطلب دانشگاه را هم شامل کنم، باید دانشجویانی که فارغ‌التحصیل شده تا دانشجویان جوان‌تر و کم تجربه‌تر را در نظر می‌گرفتم. همچنین قصد نداشتم بیشتر از یک نماینده از هر دپارتمان حضور داشته باشد. تحقیقات لیری در هارواد منجر به تشکیل گروهی از دانشجویان شده بود که دارو را مصرف می‌کردند.  این گروه از دانشجویان یک ذهنیت در دپارتمان بین کسانی که در مطالعات شرکت می‌کردند و دارو را مصرف می‌کردند، در مقابل کسانی که این کار را نمی‌کردند، ایجاد کرده بودند، مخالفت‌ها و بحث‌های شدیدی بین‌شان در می‌گرفت. یک این چنین حسادت و رقابتی بیمارگونه در دانشگاه هاروارد عامل اصلی این عزل نهایی گروه تیم دکتر لیری بود.